Familiebedrijf in Beeld AST

Familiebedrijf in Beeld AST

Met een slogan als ‘geen woorden maar daden’ weet je meteen hoe laat het is. Het Rotterdamse AST heeft echt alles over voor de saneerder. Niet alleen een enorm breed assortiment maar ook een zeer deskundige technische dienst en een mentaliteit vanniet lullen maar poetsen. Als de wijzen uit het oosten komen, komen de werkers uit het westen. Vader Hans en zoon Wim leiden dit familiebedrijf in een geheel eigen stijl.

Als het moeilijk wordt moet je naar AST gaan zeggen klanten altijd
Hans Labrijn is samen met zoon Wim de drijvende kracht. Dit familietandem is de trotse bezitter van AST. 30 Jaar bestaat het bedrijf. Maar achteroverleunen is er niet bij. Het bedrijf wordt eind jaren tachtig opgericht door Feijnoorder Cor Veldhoen. Maar begin 2000 staan de zaken er slecht voor. Wat nu? Het antwoord op die vraag is Hans Labrijn. Midden 2003 hakt Hans de knoop door en koopt het dan verlieslatende bedrijf AST. Hans zocht en vond een nieuwe uitdaging en wist AST uit het dal te halen. Zijn voortvarende aanpak zorgde voor een tweede bloeiperiode waar het bedrijf tot op de dag van vandaag haar stabiele status aan dankt. Net als grondlegger Cor Veldhoen heeft Hans een passie voor en grote kennis van techniek. “Als het moeilijk wordt moet je naar AST gaan” zeggen klanten altijd.” Nee, Hans Labrijn mag dan begin zestig aantikken, zijn focus is nog net zo scherp als 30 jaar geleden. Laat dat nou een mooie voedingsbodem zijn voor de volgende generatie. Die dient zich aan als geheel tegen de verwachting is zoon Wim in 2013 ook in het bedrijf komt. ”Uiteindelijk heb ik een week lang naast mijn vader gekampeerd. We hebben toen fris en vrij samen alles op een rijtje gezet. Je kent elkaar als vader en zoon. Maar nu moest ik opeens nadenken over de winstgevendheid en de mensen van een bedrijf. Wat gebeurde daar? Wat waren de mogelijkheden en de valkuilen? Wim geeft aan dat hij een ander type leider is dan vader Hans. “Om de zes weken hebben wij een zogenaamd één op één gesprek maar dat mondt altijd uit in een overvloed aan ideeën. Eigenlijk moeten wij een beetje afgeremd worden. Het belangrijkste is dat je jezelf blijft. Mijn vader had de gewoonte om hier bij iedereen die hier werkt langs te gaan om te praten en te praten en zo informatie te vergaren. Ik stuur meer op mijn drie managers. Daar zijn ze toch voor?”